Bəxtiyar - Scene 3

The kids visit the hospital. The scene opens with a man rising from his bed as he hears singing from the common room below. He reaches for his crutches and heads downstairs. Baxtiyar is singing a song about the glorious motherland (Russia, natch) to the piano accompaniment of Sasha. The man recognizes Baxtiyar and says he fought alongside his father in the war. The man asks the children about their plans for the future and he takes their photograph to commemorate the day.


İsmayılov: Sən Mahmud Muradovun oğlusan?
Are you the son of Mahmud Muradov?
Bəxtiyar (uşaq): Bəli.
Yes.
İsmayılov: Heç bilirsən atana necə oxşayırsan?
Do you know how much you resemble your father?
Bəxtiyar (uşaq): Siz atamı tanıyırdınız?
Did you know my father?
İsmayılov: O mənim rotamda pulemyotçu idi. Cəsur soldat və sadiq bir yoldaş idi. Sən onun adını ucaltmalısan, özü də həyatın boyu. Ağlama, sakit ol, oğlum.
He was a machine-gunner in my company. He was a courageous soldier and a faithful friend. You must respect his name for the rest of your life. Don't cry, be calm, my son.
Tibb bacısı: Bu almaları pionerlər sizə hədiyyə gətiriblər. Buyurun!
These pioneers have brought you these apples as a gift. Here you go!
Xəstə: Çox sağ olun!
Thanks a lot!
Bəxtiyar (uşaq): Dayı şəklimizi hazırlamağı yaddan çıxarmayın.
Uncle, don't forget to take our photo.
İsmayılov: Heç elə şey olar, mütləq hazırlayacağam.
That mustn't be, of course I will take your picture.
Yusif (uşaq): Biz böyüyəndə bu şəkillərə baxmaq olduqca maraqlı olacaq
When we are grown up this picture will be quite interesting.
İsmayılov: Doğrudur. Sən böyüyəndə nəçi olmaq istəyirsən? Oynayan?
You're right. What do you want to be when you grow up? A dancer?
Yusif (uşaq): Niyə ki oynayan?
Why a dancer?
İsmayılov: Hə?
Well?
Yusif (uşaq): Mən elə belə oynayırdım. Hərçənd mənə Bəxtiyardan az əl çalmadılar. Sözün düzü... Sözün düzü mən laureat olacağam...
I was dancing for fun. Although they didn't clap less for me than for Baxtiyar. To tell the truth... to tell the truth, I am going to be a laureate.
İsmayılov: Hm?
Hm?
Yusif (uşaq): Həə.
Yes.
Saşa (uşaq): Mən isə geoloq olacağam. Atam deyir ki, mən onun peşəsini davam etdirməliyəm.
And I will be a geologist. My father says that I must continue his profession.
İsmayılov: Yaxşı peşədir. Ancaq Bəxtiyar isə mütləq xanəndə olmalıdır. Sənin gözəl səsin var.
Good profession. But Baxtiyar must be a khandende. You have a beautiful voice.
Bəxtiyar (uşaq): Yox, Rza dayı. Mən neftçi olacağam, atam kimi.
No, Uncle Rza. I will be an oil worker, like my father.
İsmayılov: Yaxşı neftçi, geoloq, laureat, burda dayanın şəklinizi çəkim yadigar qalsın... Neftçi yaxın dur, çəkirəm...
OK oil worker, geologist, laureate, stand here and let me take your picture to keep as a souvenir... Oil worker, stand close, I am taking the photo...