Sasha is chastised by her aunt in this short scene. Her devoted father is forced to be strict and sends her off to sit in a chair and think over what she has done. But the open window proves to be too tempting...
Verxovski: Xoş gördük!.. Niyə dinmirsən? Sizə nə olmuşdur ki?
Welcome!... Why aren't you speaking? What's happened to you?
Nataliya Alekseyevna: Bundan artıq nə ola bilər ki?! Biz möhkəm dalaşmışıq.
Is there more of this?! We have had a big quarrel.
Verxovski: Hm?!
Huh?!
Nataliya Alekseyevna: Hə, Mitya. Sənin bu əzizcə qızın bu gün professor Rəcəbovu soymuşdur.
Yes, Mitya. Today your darling daughter has robbed Professor Rajabov.
Verxovski: Necə?
How?
Nataliya Alekseyevna: Hə. Yoldaşları ilə professorun bağından oğurluq edib.
Yes. With her friends she stole from the professor's orchard.
Saşa (uşaq): Biz almanı qospital üçün dərmişik.
We picked some apples for the hospital.
Verxovski: Bəlkə müharibədən sonra, Aleksandra Dmitriyeviç, başım bir az ayıldı və səninlə çox məşğul ola bildim. İndi isə səndən xahiş edirəm ki, yersiz hərəkətlərə yol vermə və Nataşa bibinin sözünə bax.
Maybe after the war, Aleksandra Dmitriyevich, I will not be so busy and I will find time for you. And now I am asking that you don't do these silly things and you heed the words of your aunt Natasha.
Saşa (uşaq): Atacan, mən heç onun sözündən çıxmıram. Axı, sən onun xasiyyətinə bələdsən. Saşacan, at bu şalvarı axı, dizlərin çapıq-çapıq...
Father dear, I never disobey her. But you know what she is like. (You are aware of her character.) Sasha dear, throw away these trousers, the knees are all ripped...
Verxovski: Mənə bax, bilirsən nə var, bəsdir. Eşitdin? Bax, bu axırıncı dəfə olsun. Bildin? İndi isə dur get ora, kresloda otur və yaxşı-yaxşı fikirləş....
Listen to me, you know what I'm saying, enough. Are you listening? Let this be the last time. Understood? And now get up and go over there, sit in the armchair and really think this over....
Nataliya Alekseyevna: Hanı?.. Belə olmaz, ceyranım. Sən özünü ağıllı, kamallı qız kimi aparacaqsanmı? Görürsənmi, özünü təmizə çıxarmağa söz də tapa bilmirsən.
Where is she?... Don't be like this, my dear. Will you conduct yourself like a smart, intelligent girl? Do you see, you can't find the words to make yourself clear?
Verxovski: O susur. Deyəsən peşman olub?
She is quiet. It seems that she has repented?
Nataliya Alekseyevna: Ceyran qız!.... Mitya!....
Dear girl!... Mitya!...
Verxovski: Hə!
Verxovski: Xoş gördük!.. Niyə dinmirsən? Sizə nə olmuşdur ki?
Welcome!... Why aren't you speaking? What's happened to you?
Nataliya Alekseyevna: Bundan artıq nə ola bilər ki?! Biz möhkəm dalaşmışıq.
Is there more of this?! We have had a big quarrel.
Verxovski: Hm?!
Huh?!
Nataliya Alekseyevna: Hə, Mitya. Sənin bu əzizcə qızın bu gün professor Rəcəbovu soymuşdur.
Yes, Mitya. Today your darling daughter has robbed Professor Rajabov.
Verxovski: Necə?
How?
Nataliya Alekseyevna: Hə. Yoldaşları ilə professorun bağından oğurluq edib.
Yes. With her friends she stole from the professor's orchard.
Saşa (uşaq): Biz almanı qospital üçün dərmişik.
We picked some apples for the hospital.
Verxovski: Bəlkə müharibədən sonra, Aleksandra Dmitriyeviç, başım bir az ayıldı və səninlə çox məşğul ola bildim. İndi isə səndən xahiş edirəm ki, yersiz hərəkətlərə yol vermə və Nataşa bibinin sözünə bax.
Maybe after the war, Aleksandra Dmitriyevich, I will not be so busy and I will find time for you. And now I am asking that you don't do these silly things and you heed the words of your aunt Natasha.
Saşa (uşaq): Atacan, mən heç onun sözündən çıxmıram. Axı, sən onun xasiyyətinə bələdsən. Saşacan, at bu şalvarı axı, dizlərin çapıq-çapıq...
Father dear, I never disobey her. But you know what she is like. (You are aware of her character.) Sasha dear, throw away these trousers, the knees are all ripped...
Verxovski: Mənə bax, bilirsən nə var, bəsdir. Eşitdin? Bax, bu axırıncı dəfə olsun. Bildin? İndi isə dur get ora, kresloda otur və yaxşı-yaxşı fikirləş....
Listen to me, you know what I'm saying, enough. Are you listening? Let this be the last time. Understood? And now get up and go over there, sit in the armchair and really think this over....
Nataliya Alekseyevna: Hanı?.. Belə olmaz, ceyranım. Sən özünü ağıllı, kamallı qız kimi aparacaqsanmı? Görürsənmi, özünü təmizə çıxarmağa söz də tapa bilmirsən.
Where is she?... Don't be like this, my dear. Will you conduct yourself like a smart, intelligent girl? Do you see, you can't find the words to make yourself clear?
Verxovski: O susur. Deyəsən peşman olub?
She is quiet. It seems that she has repented?
Nataliya Alekseyevna: Ceyran qız!.... Mitya!....
Dear girl!... Mitya!...
Verxovski: Hə!
Well!
No comments:
Post a Comment